การยืนเท้าเปล่า ใต้ต้นไม้ นำผลดีต่อสุขภาพ

คุณทราบมั้ยว่า !!!! การยืนเท้าเปล่า ใต้ต้นไม้ นำผลดีต่อสุขภาพ และชะลอความแก่ได้

ร่างกายมนุษย์ สะสมไฟฟ้าสถิตเกินควร มาปล่อยไฟฟ้าสถิตจากตัวเราลงดินเถอะ เพื่อสุขภาพ

เหตุผล คือ พื้นดินใต้ต้นไม้ มีความชื้นที่พอเหมาะ ในยามแดดร้อนกล้า เมื่อเทียบกับ พื้นคอนกรีต หรือพื้นกลางแดดที่แห้งแล้ง ความชื้นต่ำไป ไม่อาจเหนี่ยวนำไฟฟ้า ประจุไฟฟ้าจึงถ่ายเทไม่ได้ นี่คือเหตุผลที่สายดินล่อฟ้า ต้องปักลึกเข้าไปใต้ดิน ไม่ต่ำกว่า 2 เมตร ซึ่งเป็นเนื้อดินที่มีความชึ้นค่อนข้างคงที่ สะดวกต่อการเหนี่ยวนำไฟฟ้าเข้าสู่โลก

หมอจีนผู้หนึ่ง ซึ่งอพยพไปอยู่อเมริกานานปี เล่าเรื่องตัวอย่างชีวิตจริง โดยหวังให้ช่วยเผยแพร่เป็นบุญกุศลแก่สาธารณชน เรื่องมีอยู่ว่า ประธานบริษัทข้ามชาติผู้หนึ่ง เป็นโรค นอนไม่หลับมานานปี แต่ละปีต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปหาหมอหลายล้านเหรียญ แต่ก็ไม่หาย ต้องเดินไปมาในห้องทุกคืน ลูกชายเขาบังเอิญได้มีโอกาสฟังการบรรยายของ Dr. Christopher ซึ่งเน้นให้คนเราต้อง สัมผัสกับพื้นดิน เพื่อปล่อยประจุไฟฟ้าสถิต ออกจากร่างกาย ลูกชายจึงพาคุณพ่อ เดินเท้าเปล่า บนสนามหญ้าที่ชื้นนิ่ม โดยใช้เวลา 10 นาที รุ่งเช้าวันต่อมา ปรากฏว่าท่านประธาน นอนหลับสบายตลอดคืน ตื่นขึ้นมา มีอารมณ์สดชื่น กระปรี้กระเปร่า

ญึ่ปุ่น เป็นประเทศที่คนอายุยืน มีกฎหมายกำหนดให้รองเท้าเด็ก ไม่ใช้พื้นยาง เพราะสวมใส่รองเท้าพื้นยางพารา หรือยางเทียม เท่ากับเป็นฉนวนตัดขาดจากพื้นดิน ประจุไฟฟ้าสถิตจะสะสมในร่างกายเกินควร ทำให้แก่เกินวัย ภูมิคุ้มกันถดถอย มีอาการนอนไม่หลับ ร่างกายเสียสมดุล เป็นมะเร็งได้ง่าย (ปัจจุบัน ผู้ใหญ่เป็นมะเร็ง โดยเฉลี่ยเกือบ 33%)

ผลิตภัณฑ์ทางเคมีปัจจุบัน มีมากกว่า 10 ล้านชนิด ผลิตภัณฑ์เหล่านี้ กระจัดกระจายอยู่ในชีวิตประจำวันของคนเรา เช่น รองเท้ากว่า 90% ใช้พื้นยางเทียมที่เป็นฉนวนไฟฟ้า ซึ่งผิดกับรองเท้าดั้งเดิม ที่ใช้วัสดุธรรมชาติ เช่น รองเท้าฟาง รองเท้าผ้า รองเท้าหนัง เป็นต้น

ร่างกายเรา เปรียบเหมือน bio-electromagnetic field ที่อยู่ภายใต้อิทธิพลของ สนามแม่เหล็กโลก ตราบใดที่ความสมดุลทางธรรมชาติแปรเปลี่ยน หรือถูกกีดขวาง ก็จะทำให้ร่างกายและจิตใจไม่สบาย

เมือง “ทันสมัย” เต็มไปด้วย ถนนลาดยาง ถนนคอนกรีต พื้นกระเบื้อง ซึ่งล้วนเป็น "วัตถุฉนวน" ประกอบกับ ยางล้อรถยนต์ที่เรานั่ง รองเท้ายางเทียมที่เราสวมใส่ คนสมัยใหม่ ใช้ชีวิตโดยไม่สัมผัสกับพื้นดินตลอดทั้งวันก็ว่าได้ ปัญหาที่ติดตามมา จึงน่าศึกษา ให้ถ่องแท้

พื้นผิวในอาคารสูง แม้จะชื้นแฉะเพียงใดก็ตาม ไม่ถือเป็นพื้นผิวโลก และไม่อาจปลดปล่อยประจุไฟฟ้าสถิต ดังนั้น แต่ละวันเดินเท้าเปล่า บนสนามหญ้า พื้นดิน ผิวลูกรัง หรือชายหาด สักช่วงหนึ่ง เป็นดีที่สุด

ผู้ป่วย ยิ่งต้องสัมผัสกับ ธรรมชาติให้มาก อย่าลืม ถอดรองเท้าพื้นยาง มิฉะนั้น จะหายใจลึกยังไง หรือเดินทอดน่องนานแค่ไหน ก็ช่วยได้ไม่มาก

รู้อย่างนี้แล้ว อย่าลืมถอดรองเท้า แล้วมาเดินเท้าเปล่า บนพื้นดิน พื้นหญ้า กันบ้างนะคะ